شهاب حسینی | مدار صفر درجه:

- هر وقت دیدی حریف داره برنده می شه، یه لبخند بزن تا به بُردش شک کنه.

شهاب حسینی | جدایی نادر از سیمین:

- آخه شما خانم معلم این مملکتی! خجالت نمی کشی؟ برای چی برگشتی بهش گفتی
بابات مامانت و زده بچش افتاده! خجالت نمی کشی بند کردی به نقاشی یه بچه 4
ساله بهش میگی بابات مامانت و زده بچش افتاده! این دلیله؟ چرا تا چشتون
به ماها میفته فک می کنید صُب تا شب مثه حیوون داریم می زنیم تو سر زن و
بچمون؟ بابا به همین قرآن به ولله ماهم آدمیم مثه شماها!

شهاب حسینی | شوق پرواز:

- پرواز اندازه آدمو بر ملا می کنه. هر چی بالاتر می ری، هرچی بالاتر و
بالاتر می ری، دنیا از دید تو بزرگتر می شه و تو از دید دنیا کوچیک تر.

شهاب حسینی | شوق پرواز | شهید عباس بابایی:

آن کس که تو را شناخت جان را چه کند؟

فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی

دیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند؟

شهاب حسینی | برف روی شیروانی داغ:

- ميگن اگه آدم كسي رو دوست داشته باشه اين تو همون نگاه اول اتفاق مي
افته... می ترسم تو اين هيری ويری و اوضاع چپن در قيچی بزنه و تو همون
نگاه اخر مهرت بيفته به دلم و يه عمر با عذاب وجدان زندگی کنم.

شهاب حسینی | تنهایی:

- یادته گفتم یه مرد هیچ وقت فرار نمی کنه؟! حرفمو پس می گیرم، دو سوم مردونگی به فرارِ... من رفتم.

شهاب حسینی | پلیس جوان:

- توی کویر آدم به خدا نزدیک ترِ، چون ، آسمون به زمین نزدیک ترِ...

شهاب حسینی | سوپر استار:

- من اون دختر رو می خوام مامان، من اون دختر و دوست دارم، اون دختر منِ،
پاره ی تنِ منِ، باهاش حالم خوب بود، ولی من احمق، من بیشعور بهش گفتم
بره گمشه، گفتم بره گمشه!


اینجا بدونِ من | بهرام توکلی

احسان: جفتتون غیر عادی رفتار می کنید اون وقت من خُلم!

احسان: آره، دارم دروغ می گم، دارم میرم شیره کش خونه، معتاد شدم... می
خوام برم جرم و جنایت کنم، مگه نمی دونی مامان؟ من لایِ مجله فیلمام یه
مسلسل قایم می کردم! باهاش آدم می کشتم تا صبح... بعد دمِ صبح دوباره بر
می گشتم شیره کش خونه، بعد برای اینکه کسی نشناستم سیبیل مصنوعی
میذاشتم... اِ... مامان؟! این سیبیل مصنوعی من کوش؟!

حالا دیدی؟ فهمیدی چرا شبا هذیون می گم؟ برای اینکه یه گروه مافیایی
افتادن دنبالم، می خوان خونه مون و با دینامیت بفرستن هوا، عوضش وقتی
مردیم، برای اینکه حوصلمون سر نره، از بیستا خواستگارت بگو، هر کدومشون
چقدر واسه زناشون ارث گذاشتن، تو اون داهاتای کردستان...

یه چیزی بهت بگم مامان... آدم بمیره بهتر از اینه که خل باشه ولی فکر کنه سالمه!


احسان: می دونی از این همه بدبختی چجوری خلاص میشیم مامان؟ یه شب یه شام
درست حسابی بپزی بخوریم... بعد سر فرصت همه ی درزای در و پنجره هارو
ببندیم... یکیمون شیر گاز و باز کنه... بریم بخوابیم. صبح نشده همه
دردسرامون پریده...